prikrátiti
prikrátiti svrš. 〈prez. prìkrātīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìkrāćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| prikratiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | prikratim |
| 2. | prikratiš |
| 3. | prikrati |
| množina | |
| 1. | prikratimo |
| 2. | prikratite |
| 3. | prikrate |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | prikratit ću |
| 2. | prikratit ćeš |
| 3. | prikratit će |
| množina | |
| 1. | prikratit ćemo |
| 2. | prikratit ćete |
| 3. | prikratit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | prikratih |
| 2. | prikrati |
| 3. | prikrati |
| množina | |
| 1. | prikratismo |
| 2. | prikratiste |
| 3. | prikratiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | prikratio sam |
| 2. | prikratio si |
| 3. | prikratio je |
| množina | |
| 1. | prikratili smo |
| 2. | prikratili ste |
| 3. | prikratili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam prikratio |
| 2. | bio si prikratio |
| 3. | bio je prikratio |
| množina | |
| 1. | bili smo prikratili |
| 2. | bili ste prikratili |
| 3. | bili su prikratili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | prikrati |
| množina | |
| 1. | prikratimo |
| 2. | prikratite |
| glagolski prilog prošli | |
| prikrativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| prikratio, prikratila, prikratilo | |
| prikratili, prikratile, prikratila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| prikraćen, prikraćena, prikraćeno | |
| prikraćeni, prikraćene, prikraćena | |
Definicija
| 1. | (što) po dužini ili trajanju do željene dužine skratiti [prikratiti vrijeme] |
| 2. | (u čemu, za što) zakinuti [prikratiti za dnevnicu] |
Frazeologija
⃟ prikratiti koga za glavu ubiti koga
Etimologija
✧ pri- + v. kratak
