prilòžiti
prilòžiti (što) svrš. 〈prez. prìložīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. prìložen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| priložiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | priložim |
| 2. | priložiš |
| 3. | priloži |
| množina | |
| 1. | priložimo |
| 2. | priložite |
| 3. | prilože |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | priložit ću |
| 2. | priložit ćeš |
| 3. | priložit će |
| množina | |
| 1. | priložit ćemo |
| 2. | priložit ćete |
| 3. | priložit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | priložih |
| 2. | priloži |
| 3. | priloži |
| množina | |
| 1. | priložismo |
| 2. | priložiste |
| 3. | priložiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | priložio sam |
| 2. | priložio si |
| 3. | priložio je |
| množina | |
| 1. | priložili smo |
| 2. | priložili ste |
| 3. | priložili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam priložio |
| 2. | bio si priložio |
| 3. | bio je priložio |
| množina | |
| 1. | bili smo priložili |
| 2. | bili ste priložili |
| 3. | bili su priložili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | priloži |
| množina | |
| 1. | priložimo |
| 2. | priložite |
| glagolski prilog prošli | |
| priloživši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| priložio, priložila, priložilo | |
| priložili, priložile, priložila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| priložen, priložena, priloženo | |
| priloženi, priložene, priložena | |
Definicija
dati prilog
Frazeologija
⃟ kao što se iz priloženog vidi 1. admin. formula koja upozorava da se može provjeriti podatak koji se nalazi u priloženim dokumentima ili drugim prilozima uz akt ili dopis 2. žarg. (ob. u šali) u zn. da se što vidi ili da je očito [bogami, gospođa je dobila u dva mjeseca oko pet kilograma, kao što se iz priloženog vidi]
Etimologija
✧ vidi prílog1
