pripitòmiti
pripitòmiti (se, koga, što) svrš. 〈prez. pripìtomīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. pripìtomljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| pripitomiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pripitomim |
| 2. | pripitomiš |
| 3. | pripitomi |
| množina | |
| 1. | pripitomimo |
| 2. | pripitomite |
| 3. | pripitome |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pripitomit ću |
| 2. | pripitomit ćeš |
| 3. | pripitomit će |
| množina | |
| 1. | pripitomit ćemo |
| 2. | pripitomit ćete |
| 3. | pripitomit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | pripitomih |
| 2. | pripitomi |
| 3. | pripitomi |
| množina | |
| 1. | pripitomismo |
| 2. | pripitomiste |
| 3. | pripitomiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pripitomio sam |
| 2. | pripitomio si |
| 3. | pripitomio je |
| množina | |
| 1. | pripitomili smo |
| 2. | pripitomili ste |
| 3. | pripitomili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pripitomio |
| 2. | bio si pripitomio |
| 3. | bio je pripitomio |
| množina | |
| 1. | bili smo pripitomili |
| 2. | bili ste pripitomili |
| 3. | bili su pripitomili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | pripitomi |
| množina | |
| 1. | pripitomimo |
| 2. | pripitomite |
| glagolski prilog prošli | |
| pripitomivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pripitomio, pripitomila, pripitomilo | |
| pripitomili, pripitomile, pripitomila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| pripitomljen, pripitomljena, pripitomljeno | |
| pripitomljeni, pripitomljene, pripitomljena | |
Definicija
| 1. | učiniti pitomim [pripitomiti životinju] |
| 2. | (se) postati pitom, postati uljudan, uglađen |
Etimologija
✧ pri- + v. pitom
