pentàpolis
pentàpolis m
Definicija
pov.
| 1. | u antičkoj Grčkoj, vojni, politički i državni savez od pet gradova; petograđe |
| 2. | u bizantskoj Italiji (6—8. st.), 5 biskupskih gradova na Jadranu i 5 u unutrašnjosti |
| 3. | u Palestini: Sodoma, Gomora, Adama, Segor, Seboim |
Etimologija
✧ grč. pentápolis ≃ penta- + pólis: grad
