pàtrīcīj
pàtrīcīj (patrȋcīj) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | patricij |
| G | patricija |
| D | patriciju |
| A | patricija |
| V | patriciju / patricije |
| L | patriciju |
| I | patricijem / patricijom |
| množina | |
| N | patriciji |
| G | patricija |
| D | patricijima |
| A | patricije |
| V | patriciji |
| L | patricijima |
| I | patricijima |
| jednina | |
| N | patricij |
| G | patricija |
| D | patriciju |
| A | patricija |
| V | patriciju / patricije |
| L | patriciju |
| I | patricijem / patricijom |
| množina | |
| N | patriciji |
| G | patricija |
| D | patricijima |
| A | patricije |
| V | patriciji |
| L | patricijima |
| I | patricijima |
Definicija
pov.
| 1. | u antičkom Rimu, pripadnik plemićkog staleža po rođenju, posjeduje posebna prava (različita od plebejaca) |
| 2. | u kasnoj antici i Bizantu a. titula najviših građanskih i vojnih magistrata b. počasna titula (bez stvarne vlasti) koju su carevi davali istaknutim osobama i stranim vladarima |
| 3. | u srednjovjekovnim komunama, pripadnik plemićkog staleža koji se ističe bogatstvom |
Onomastika
♦ Pàtrīcij m. os. ime, rij.; isto: Pàtrik (← engl.); Pàtrīcija (Patrícija) ž. os. ime
◊ pr.: Pàtača (110, Donji Miholjac, Benkovac), Pàtačić (Zagreb, I Slavonija, S Dalmacija), Patàčko (170, Ðurđevac, Podravina), Patẕčević (310, Ivanec, Koprivnica, Zagorje, Podravina, v. i patrice, pater), Patrícia (Krk), Patrícija (Rijeka)
◊ pr.: Pàtača (110, Donji Miholjac, Benkovac), Pàtačić (Zagreb, I Slavonija, S Dalmacija), Patàčko (170, Ðurđevac, Podravina), Patẕčević (310, Ivanec, Koprivnica, Zagorje, Podravina, v. i patrice, pater), Patrícia (Krk), Patrícija (Rijeka)
Etimologija
✧ lat. patricius ≃ pater: otac
