píriti
píriti nesvrš. 〈prez. pírīm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| piriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | pirim |
| 2. | piriš |
| 3. | piri |
| množina | |
| 1. | pirimo |
| 2. | pirite |
| 3. | pire |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | pirit ću |
| 2. | pirit ćeš |
| 3. | pirit će |
| množina | |
| 1. | pirit ćemo |
| 2. | pirit ćete |
| 3. | pirit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | pirah |
| 2. | piraše |
| 3. | piraše |
| množina | |
| 1. | pirasmo |
| 2. | piraste |
| 3. | pirahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | pirio sam |
| 2. | pirio si |
| 3. | pirio je |
| množina | |
| 1. | pirili smo |
| 2. | pirili ste |
| 3. | pirili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam pirio |
| 2. | bio si pirio |
| 3. | bio je pirio |
| množina | |
| 1. | bili smo pirili |
| 2. | bili ste pirili |
| 3. | bili su pirili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | piri |
| množina | |
| 1. | pirimo |
| 2. | pirite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| pireći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| pirio, pirila, pirilo | |
| pirili, pirile, pirila | |
Definicija
| 1. | () dovoditi zračnu struju u lagano kretanje, puhati (o slabom vjetru) |
| 2. | (što) ispuštati iz usta ili mijeha jaku struju zraka da se razgori vatra, što rashladi i sl.; puhati |
Etimologija
✧ prasl. *pyriti (češ. pýřiti) ≃ *pyrъ: vatra ← ie. *peh2wr (grč. pŷr, hetit. pahhur)
