novotvorènica
novotvorènica ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | novotvorenica |
| G | novotvorenice |
| D | novotvorenici |
| A | novotvorenicu |
| V | novotvorenice |
| L | novotvorenici |
| I | novotvorenicom |
| množina | |
| N | novotvorenice |
| G | novotvorenica |
| D | novotvorenicama |
| A | novotvorenice |
| V | novotvorenice |
| L | novotvorenicama |
| I | novotvorenicama |
Definicija
lingv. riječ ili izraz novijeg postanja, osjeća se kao nov te ne pripada ustaljenoj jezičnoj tradiciji, može nastati razvijanjem područja na koje se riječ odnosi ili razvijanjem unutarjezične stilizacije (parobrod, telefon, alunirati, ekologija, kisik; popridjevljenje, samobitnost, dražica, brzoglas, bitnica)
Etimologija
✧ vidi novotvòrina
