obeshrábriti
obeshrábriti (se) svrš. 〈prez. obèshrābrīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. obèshrābren〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
obeshrabriti | |
prezent | |
jednina | |
1. | obeshrabrim |
2. | obeshrabriš |
3. | obeshrabri |
množina | |
1. | obeshrabrimo |
2. | obeshrabrite |
3. | obeshrabre |
futur | |
jednina | |
1. | obeshrabrit ću |
2. | obeshrabrit ćeš |
3. | obeshrabrit će |
množina | |
1. | obeshrabrit ćemo |
2. | obeshrabrit ćete |
3. | obeshrabrit će |
aorist | |
jednina | |
1. | obeshrabrih |
2. | obeshrabri |
3. | obeshrabri |
množina | |
1. | obeshrabrismo |
2. | obeshrabriste |
3. | obeshrabriše |
perfekt | |
jednina | |
1. | obeshrabrio sam |
2. | obeshrabrio si |
3. | obeshrabrio je |
množina | |
1. | obeshrabrili smo |
2. | obeshrabrili ste |
3. | obeshrabrili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam obeshrabrio |
2. | bio si obeshrabrio |
3. | bio je obeshrabrio |
množina | |
1. | bili smo obeshrabrili |
2. | bili ste obeshrabrili |
3. | bili su obeshrabrili |
imperativ | |
jednina | |
2. | obeshrabri |
množina | |
1. | obeshrabrimo |
2. | obeshrabrite |
glagolski prilog prošli | |
obeshrabrivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
obeshrabrio, obeshrabrila, obeshrabrilo | |
obeshrabrili, obeshrabrile, obeshrabrila | |
glagolski pridjev pasivni | |
obeshrabren, obeshrabrena, obeshrabreno | |
obeshrabreni, obeshrabrene, obeshrabrena |
1. | (koga) učiniti da tko izgubi hrabrost |
2. | (se) izgubiti hrabrost |