obavještávati
obavještávati (koga) nesvrš. 〈prez. obavjèštāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obavještavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obavještavam |
| 2. | obavještavaš |
| 3. | obavještava |
| množina | |
| 1. | obavještavamo |
| 2. | obavještavate |
| 3. | obavještavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obavještavat ću |
| 2. | obavještavat ćeš |
| 3. | obavještavat će |
| množina | |
| 1. | obavještavat ćemo |
| 2. | obavještavat ćete |
| 3. | obavještavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | obavještavah |
| 2. | obavještavaše |
| 3. | obavještavaše |
| množina | |
| 1. | obavještavasmo |
| 2. | obavještavaste |
| 3. | obavještavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obavještavao sam |
| 2. | obavještavao si |
| 3. | obavještavao je |
| množina | |
| 1. | obavještavali smo |
| 2. | obavještavali ste |
| 3. | obavještavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obavještavao |
| 2. | bio si obavještavao |
| 3. | bio je obavještavao |
| množina | |
| 1. | bili smo obavještavali |
| 2. | bili ste obavještavali |
| 3. | bili su obavještavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obavještavaj |
| množina | |
| 1. | obavještavajmo |
| 2. | obavještavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| obavještavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obavještavao, obavještavala, obavještavalo | |
| obavještavali, obavještavale, obavještavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| obavještavan, obavještavana, obavještavano | |
| obavještavani, obavještavane, obavještavana | |
Etimologija
✧ vidi ȍbavijēst
