òcariniti
òcariniti (što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òcarinjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ocariniti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ocarinim |
| 2. | ocariniš |
| 3. | ocarini |
| množina | |
| 1. | ocarinimo |
| 2. | ocarinite |
| 3. | ocarine |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ocarinit ću |
| 2. | ocarinit ćeš |
| 3. | ocarinit će |
| množina | |
| 1. | ocarinit ćemo |
| 2. | ocarinit ćete |
| 3. | ocarinit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ocarinih |
| 2. | ocarini |
| 3. | ocarini |
| množina | |
| 1. | ocarinismo |
| 2. | ocariniste |
| 3. | ocariniše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ocarinio sam |
| 2. | ocarinio si |
| 3. | ocarinio je |
| množina | |
| 1. | ocarinili smo |
| 2. | ocarinili ste |
| 3. | ocarinili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ocarinio |
| 2. | bio si ocarinio |
| 3. | bio je ocarinio |
| množina | |
| 1. | bili smo ocarinili |
| 2. | bili ste ocarinili |
| 3. | bili su ocarinili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ocarini |
| množina | |
| 1. | ocarinimo |
| 2. | ocarinite |
| glagolski prilog prošli | |
| ocarinivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ocarinio, ocarinila, ocarinilo | |
| ocarinili, ocarinile, ocarinila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ocarinjen, ocarinjena, ocarinjeno | |
| ocarinjeni, ocarinjene, ocarinjena | |
Definicija
odrediti carinu, naplatiti carinu
Etimologija
✧ o (b)- + v. carina
