obújmiti
obújmiti (koga, što) svrš. 〈prez. òbūjmīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òbūjmljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obujmiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obujmim |
| 2. | obujmiš |
| 3. | obujmi |
| množina | |
| 1. | obujmimo |
| 2. | obujmite |
| 3. | obujme |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obujmit ću |
| 2. | obujmit ćeš |
| 3. | obujmit će |
| množina | |
| 1. | obujmit ćemo |
| 2. | obujmit ćete |
| 3. | obujmit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | obujmih |
| 2. | obujmi |
| 3. | obujmi |
| množina | |
| 1. | obujmismo |
| 2. | obujmiste |
| 3. | obujmiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obujmio sam |
| 2. | obujmio si |
| 3. | obujmio je |
| množina | |
| 1. | obujmili smo |
| 2. | obujmili ste |
| 3. | obujmili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obujmio |
| 2. | bio si obujmio |
| 3. | bio je obujmio |
| množina | |
| 1. | bili smo obujmili |
| 2. | bili ste obujmili |
| 3. | bili su obujmili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obujmi |
| množina | |
| 1. | obujmimo |
| 2. | obujmite |
| glagolski prilog prošli | |
| obujmivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obujmio, obujmila, obujmilo | |
| obujmili, obujmile, obujmila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| obujmljen, obujmljena, obujmljeno | |
| obujmljeni, obujmljene, obujmljena | |
Definicija
obuhvatiti, obgrliti
Etimologija
✧ vidi obújam
