obuzdávati
obuzdávati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. obùzdāvām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| obuzdavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | obuzdavam |
| 2. | obuzdavaš |
| 3. | obuzdava |
| množina | |
| 1. | obuzdavamo |
| 2. | obuzdavate |
| 3. | obuzdavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | obuzdavat ću |
| 2. | obuzdavat ćeš |
| 3. | obuzdavat će |
| množina | |
| 1. | obuzdavat ćemo |
| 2. | obuzdavat ćete |
| 3. | obuzdavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | obuzdavah |
| 2. | obuzdavaše |
| 3. | obuzdavaše |
| množina | |
| 1. | obuzdavasmo |
| 2. | obuzdavaste |
| 3. | obuzdavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | obuzdavao sam |
| 2. | obuzdavao si |
| 3. | obuzdavao je |
| množina | |
| 1. | obuzdavali smo |
| 2. | obuzdavali ste |
| 3. | obuzdavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam obuzdavao |
| 2. | bio si obuzdavao |
| 3. | bio je obuzdavao |
| množina | |
| 1. | bili smo obuzdavali |
| 2. | bili ste obuzdavali |
| 3. | bili su obuzdavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | obuzdavaj |
| množina | |
| 1. | obuzdavajmo |
| 2. | obuzdavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| obuzdavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| obuzdavao, obuzdavala, obuzdavalo | |
| obuzdavali, obuzdavale, obuzdavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| obuzdavan, obuzdavana, obuzdavano | |
| obuzdavani, obuzdavane, obuzdavana | |
Etimologija
✧ vidi obùzdati
