odvòziti
odvòziti (koga, što) nesvrš. 〈prez. òdvozīm, pril. sad. òdvozēći, gl. im. òdvožēnje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
odvoziti | |
prezent | |
jednina | |
1. | odvozim |
2. | odvoziš |
3. | odvozi |
množina | |
1. | odvozimo |
2. | odvozite |
3. | odvoze |
futur | |
jednina | |
1. | odvozit ću |
2. | odvozit ćeš |
3. | odvozit će |
množina | |
1. | odvozit ćemo |
2. | odvozit ćete |
3. | odvozit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | odvožah |
2. | odvožaše |
3. | odvožaše |
množina | |
1. | odvožasmo |
2. | odvožaste |
3. | odvožahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | odvozio sam |
2. | odvozio si |
3. | odvozio je |
množina | |
1. | odvozili smo |
2. | odvozili ste |
3. | odvozili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam odvozio |
2. | bio si odvozio |
3. | bio je odvozio |
množina | |
1. | bili smo odvozili |
2. | bili ste odvozili |
3. | bili su odvozili |
imperativ | |
jednina | |
2. | odvozi |
množina | |
1. | odvozimo |
2. | odvozite |
glagolski prilog sadašnji | |
odvozeći | |
glagolski pridjev aktivni | |
odvozio, odvozila, odvozilo | |
odvozili, odvozile, odvozila | |
glagolski pridjev pasivni | |
odvožen, odvožena, odvoženo | |
odvoženi, odvožene, odvožena |