oduševljávati
oduševljávati (koga, se) nesvrš. 〈prez. odušèvljāvām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| oduševljavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | oduševljavam |
| 2. | oduševljavaš |
| 3. | oduševljava |
| množina | |
| 1. | oduševljavamo |
| 2. | oduševljavate |
| 3. | oduševljavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | oduševljavat ću |
| 2. | oduševljavat ćeš |
| 3. | oduševljavat će |
| množina | |
| 1. | oduševljavat ćemo |
| 2. | oduševljavat ćete |
| 3. | oduševljavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | oduševljavah |
| 2. | oduševljavaše |
| 3. | oduševljavaše |
| množina | |
| 1. | oduševljavasmo |
| 2. | oduševljavaste |
| 3. | oduševljavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | oduševljavao sam |
| 2. | oduševljavao si |
| 3. | oduševljavao je |
| množina | |
| 1. | oduševljavali smo |
| 2. | oduševljavali ste |
| 3. | oduševljavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam oduševljavao |
| 2. | bio si oduševljavao |
| 3. | bio je oduševljavao |
| množina | |
| 1. | bili smo oduševljavali |
| 2. | bili ste oduševljavali |
| 3. | bili su oduševljavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | oduševljavaj |
| množina | |
| 1. | oduševljavajmo |
| 2. | oduševljavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| oduševljavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| oduševljavao, oduševljavala, oduševljavalo | |
| oduševljavali, oduševljavale, oduševljavala | |
Etimologija
✧ vidi odušèviti
