òkljaštriti
òkljaštriti (što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òkljaštren〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| okljaštriti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | okljaštrim |
| 2. | okljaštriš |
| 3. | okljaštri |
| množina | |
| 1. | okljaštrimo |
| 2. | okljaštrite |
| 3. | okljaštre |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | okljaštrit ću |
| 2. | okljaštrit ćeš |
| 3. | okljaštrit će |
| množina | |
| 1. | okljaštrit ćemo |
| 2. | okljaštrit ćete |
| 3. | okljaštrit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | okljaštrih |
| 2. | okljaštri |
| 3. | okljaštri |
| množina | |
| 1. | okljaštrismo |
| 2. | okljaštriste |
| 3. | okljaštriše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | okljaštrio sam |
| 2. | okljaštrio si |
| 3. | okljaštrio je |
| množina | |
| 1. | okljaštrili smo |
| 2. | okljaštrili ste |
| 3. | okljaštrili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam okljaštrio |
| 2. | bio si okljaštrio |
| 3. | bio je okljaštrio |
| množina | |
| 1. | bili smo okljaštrili |
| 2. | bili ste okljaštrili |
| 3. | bili su okljaštrili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | okljaštri |
| množina | |
| 1. | okljaštrimo |
| 2. | okljaštrite |
| glagolski prilog prošli | |
| okljaštrivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| okljaštrio, okljaštrila, okljaštrilo | |
| okljaštrili, okljaštrile, okljaštrila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| okljaštren, okljaštrena, okljaštreno | |
| okljaštreni, okljaštrene, okljaštrena | |
Definicija
| 1. | ružno i pretjerano odsjeći grane, osakatiti |
| 2. | rij. okresati, podrezati (grane, lozu) |
Etimologija
✧ o (b)- + v. kljast, kljaštriti
