òktēt
òktēt m 〈G oktéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | oktet |
| G | okteta |
| D | oktetu |
| A | oktet |
| V | oktete |
| L | oktetu |
| I | oktetom |
| množina | |
| N | okteti |
| G | okteta |
| D | oktetima |
| A | oktete |
| V | okteti |
| L | oktetima |
| I | oktetima |
Definicija
| 1. | glazb. a. kompozicija za osam instrumenata ili glasova b. zbor od osam svirača ili pjevača |
| 2. | kem. u znanosti o strukturi atoma i o kemijskoj vezi, oznaka za skupinu od 8 elektrona koji tvore stabilnu vanjsku ljusku elektronske ovojnice |
Etimologija
✧ njem. Oktett engl. octette ≃ lat. octo: osam
