opúštati
opúštati (što, se) nesvrš. 〈prez. òpūštām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| opuštati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | opuštam |
| 2. | opuštaš |
| 3. | opušta |
| množina | |
| 1. | opuštamo |
| 2. | opuštate |
| 3. | opuštaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | opuštat ću |
| 2. | opuštat ćeš |
| 3. | opuštat će |
| množina | |
| 1. | opuštat ćemo |
| 2. | opuštat ćete |
| 3. | opuštat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | opuštah |
| 2. | opuštaše |
| 3. | opuštaše |
| množina | |
| 1. | opuštasmo |
| 2. | opuštaste |
| 3. | opuštahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | opuštao sam |
| 2. | opuštao si |
| 3. | opuštao je |
| množina | |
| 1. | opuštali smo |
| 2. | opuštali ste |
| 3. | opuštali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam opuštao |
| 2. | bio si opuštao |
| 3. | bio je opuštao |
| množina | |
| 1. | bili smo opuštali |
| 2. | bili ste opuštali |
| 3. | bili su opuštali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | opuštaj |
| množina | |
| 1. | opuštajmo |
| 2. | opuštajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| opuštajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| opuštao, opuštala, opuštalo | |
| opuštali, opuštale, opuštala | |
Etimologija
✧ vidi opùstiti
