organìzātor
organìzātor (organizȃtor) m
jednina | |
---|---|
N | organizator |
G | organizatora |
D | organizatoru |
A | organizatora |
V | organizatore |
L | organizatoru |
I | organizatorom |
množina | |
N | organizatori |
G | organizatora |
D | organizatorima |
A | organizatore |
V | organizatori |
L | organizatorima |
I | organizatorima |
jednina | |
N | organizator |
G | organizatora |
D | organizatoru |
A | organizatora |
V | organizatore |
L | organizatoru |
I | organizatorom |
množina | |
N | organizatori |
G | organizatora |
D | organizatorima |
A | organizatore |
V | organizatori |
L | organizatorima |
I | organizatorima |
1. | onaj koji organizira rad drugih, koji ima sposobnost za organizaciju; onaj koji se brine oko pripreme čega; priređivač, pokretač, utemeljitelj |
2. | biol. dio životinjskog zametka koji u vrijeme razvoja embrija ima ključni utjecaj na formiranje funkcija u drugim dijelovima tijela |