orijentírati
orijentírati (se) dv. 〈prez. orijèntīrām (se), pril. sad. -ajūći (se), pril. pr. -āvši (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| orijentirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | orijentiram |
| 2. | orijentiraš |
| 3. | orijentira |
| množina | |
| 1. | orijentiramo |
| 2. | orijentirate |
| 3. | orijentiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | orijentirat ću |
| 2. | orijentirat ćeš |
| 3. | orijentirat će |
| množina | |
| 1. | orijentirat ćemo |
| 2. | orijentirat ćete |
| 3. | orijentirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | orijentirah |
| 2. | orijentiraše |
| 3. | orijentiraše |
| množina | |
| 1. | orijentirasmo |
| 2. | orijentiraste |
| 3. | orijentirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | orijentirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | orijentirao sam |
| 2. | orijentirao si |
| 3. | orijentirao je |
| množina | |
| 1. | orijentirali smo |
| 2. | orijentirali ste |
| 3. | orijentirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam orijentirao |
| 2. | bio si orijentirao |
| 3. | bio je orijentirao |
| množina | |
| 1. | bili smo orijentirali |
| 2. | bili ste orijentirali |
| 3. | bili su orijentirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | orijentiraj |
| množina | |
| 1. | orijentirajmo |
| 2. | orijentirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| orijentirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| orijentiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| orijentirao, orijentirala, orijentiralo | |
| orijentirali, orijentirale, orijentirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| orijentiran, orijentirana, orijentirano | |
| orijentirani, orijentirane, orijentirana | |
Definicija
| 1. | (koga, što) usmjeriti/usmjeravati |
| 2. | (se) a. odrediti/određivati položaj prema nekoj točki u prostoru b. usmjeravati se prema željenom cilju, okretati se prema, usp. orijentacija (2) |
Etimologija
✧ vidi orijentácija
