òstavljati
òstavljati (koga, što) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ostavljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ostavljam |
| 2. | ostavljaš |
| 3. | ostavlja |
| množina | |
| 1. | ostavljamo |
| 2. | ostavljate |
| 3. | ostavljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ostavljat ću |
| 2. | ostavljat ćeš |
| 3. | ostavljat će |
| množina | |
| 1. | ostavljat ćemo |
| 2. | ostavljat ćete |
| 3. | ostavljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | ostavljah |
| 2. | ostavljaše |
| 3. | ostavljaše |
| množina | |
| 1. | ostavljasmo |
| 2. | ostavljaste |
| 3. | ostavljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ostavljao sam |
| 2. | ostavljao si |
| 3. | ostavljao je |
| množina | |
| 1. | ostavljali smo |
| 2. | ostavljali ste |
| 3. | ostavljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ostavljao |
| 2. | bio si ostavljao |
| 3. | bio je ostavljao |
| množina | |
| 1. | bili smo ostavljali |
| 2. | bili ste ostavljali |
| 3. | bili su ostavljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ostavljaj |
| množina | |
| 1. | ostavljajmo |
| 2. | ostavljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| ostavljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ostavljao, ostavljala, ostavljalo | |
| ostavljali, ostavljale, ostavljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| ostavljan, ostavljana, ostavljano | |
| ostavljani, ostavljane, ostavljana | |
Etimologija
✧ vidi òstaviti
