otkucávati
otkucávati (koga, što) nesvrš. 〈prez. otkùcāvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otkucavati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otkucavam |
| 2. | otkucavaš |
| 3. | otkucava |
| množina | |
| 1. | otkucavamo |
| 2. | otkucavate |
| 3. | otkucavaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otkucavat ću |
| 2. | otkucavat ćeš |
| 3. | otkucavat će |
| množina | |
| 1. | otkucavat ćemo |
| 2. | otkucavat ćete |
| 3. | otkucavat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkucavah |
| 2. | otkucavaše |
| 3. | otkucavaše |
| množina | |
| 1. | otkucavasmo |
| 2. | otkucavaste |
| 3. | otkucavahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkucavao sam |
| 2. | otkucavao si |
| 3. | otkucavao je |
| množina | |
| 1. | otkucavali smo |
| 2. | otkucavali ste |
| 3. | otkucavali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otkucavao |
| 2. | bio si otkucavao |
| 3. | bio je otkucavao |
| množina | |
| 1. | bili smo otkucavali |
| 2. | bili ste otkucavali |
| 3. | bili su otkucavali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otkucavaj |
| množina | |
| 1. | otkucavajmo |
| 2. | otkucavajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otkucavajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otkucavao, otkucavala, otkucavalo | |
| otkucavali, otkucavale, otkucavala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otkucavan, otkucavana, otkucavano | |
| otkucavani, otkucavane, otkucavana | |
Etimologija
✧ vidi òtkucati
