otkupljívati
otkupljívati (koga, što) nesvrš. 〈prez. otkùpljujēm, pril. sad. otkùpljujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otkupljivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otkupljujem |
| 2. | otkupljuješ |
| 3. | otkupljuje |
| množina | |
| 1. | otkupljujemo |
| 2. | otkupljujete |
| 3. | otkupljuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otkupljivat ću |
| 2. | otkupljivat ćeš |
| 3. | otkupljivat će |
| množina | |
| 1. | otkupljivat ćemo |
| 2. | otkupljivat ćete |
| 3. | otkupljivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkupljivah |
| 2. | otkupljivaše |
| 3. | otkupljivaše |
| množina | |
| 1. | otkupljivasmo |
| 2. | otkupljivaste |
| 3. | otkupljivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otkupljivao sam |
| 2. | otkupljivao si |
| 3. | otkupljivao je |
| množina | |
| 1. | otkupljivali smo |
| 2. | otkupljivali ste |
| 3. | otkupljivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otkupljivao |
| 2. | bio si otkupljivao |
| 3. | bio je otkupljivao |
| množina | |
| 1. | bili smo otkupljivali |
| 2. | bili ste otkupljivali |
| 3. | bili su otkupljivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otkupljuj |
| množina | |
| 1. | otkupljujmo |
| 2. | otkupljujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otkupljujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otkupljivao, otkupljivala, otkupljivalo | |
| otkupljivali, otkupljivale, otkupljivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otkupljivan, otkupljivana, otkupljivano | |
| otkupljivani, otkupljivane, otkupljivana | |
Etimologija
✧ vidi otkúpiti
