òtklanjati
òtklanjati (se) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otklanjati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otklanjam |
| 2. | otklanjaš |
| 3. | otklanja |
| množina | |
| 1. | otklanjamo |
| 2. | otklanjate |
| 3. | otklanjaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otklanjat ću |
| 2. | otklanjat ćeš |
| 3. | otklanjat će |
| množina | |
| 1. | otklanjat ćemo |
| 2. | otklanjat ćete |
| 3. | otklanjat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otklanjah |
| 2. | otklanjaše |
| 3. | otklanjaše |
| množina | |
| 1. | otklanjasmo |
| 2. | otklanjaste |
| 3. | otklanjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otklanjao sam |
| 2. | otklanjao si |
| 3. | otklanjao je |
| množina | |
| 1. | otklanjali smo |
| 2. | otklanjali ste |
| 3. | otklanjali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otklanjao |
| 2. | bio si otklanjao |
| 3. | bio je otklanjao |
| množina | |
| 1. | bili smo otklanjali |
| 2. | bili ste otklanjali |
| 3. | bili su otklanjali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otklanjaj |
| množina | |
| 1. | otklanjajmo |
| 2. | otklanjajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otklanjajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otklanjao, otklanjala, otklanjalo | |
| otklanjali, otklanjale, otklanjala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otklanjan, otklanjana, otklanjano | |
| otklanjani, otklanjane, otklanjana | |
Definicija
| 1. | (što) odbijati [otklanjati mogućnost; otklanjati prijedloge] |
| 2. | (što, se) odmicati (se) od čega, odmicati što [otklanjati opasnost činiti da što postane bezopasno, da nestane opasnost] |
| 3. | (od čega) pokazati drugačiju mjeru od predviđene, pokazivati se većim ili manjim od onoga što je bilo predviđeno i iskazano mjerom ili nekim opisom [otklanjati za dva centimetra; otklanjati od standarda uređenog posebnim propisom]; odudarati, odstupati |
Etimologija
✧ vidi otklòniti
