otpúštati se
otpúštati se (od čega) nesvrš. 〈prez. òtpūštām se, pril. sad. -ajūći se, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otpuštati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otpuštam |
| 2. | otpuštaš |
| 3. | otpušta |
| množina | |
| 1. | otpuštamo |
| 2. | otpuštate |
| 3. | otpuštaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otpuštat ću |
| 2. | otpuštat ćeš |
| 3. | otpuštat će |
| množina | |
| 1. | otpuštat ćemo |
| 2. | otpuštat ćete |
| 3. | otpuštat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpuštah |
| 2. | otpuštaše |
| 3. | otpuštaše |
| množina | |
| 1. | otpuštasmo |
| 2. | otpuštaste |
| 3. | otpuštahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpuštao sam |
| 2. | otpuštao si |
| 3. | otpuštao je |
| množina | |
| 1. | otpuštali smo |
| 2. | otpuštali ste |
| 3. | otpuštali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otpuštao |
| 2. | bio si otpuštao |
| 3. | bio je otpuštao |
| množina | |
| 1. | bili smo otpuštali |
| 2. | bili ste otpuštali |
| 3. | bili su otpuštali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otpuštaj |
| množina | |
| 1. | otpuštajmo |
| 2. | otpuštajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| otpuštajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otpuštao, otpuštala, otpuštalo | |
| otpuštali, otpuštale, otpuštala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otpuštan, otpuštana, otpuštano | |
| otpuštani, otpuštane, otpuštana | |
Etimologija
✧ vidi otpùstiti
