òtpust
òtpust m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | otpust |
| G | otpusta |
| D | otpustu |
| A | otpust |
| V | otpuste |
| L | otpustu |
| I | otpustom |
| množina | |
| N | otpusti |
| G | otpusta |
| D | otpustima |
| A | otpuste |
| V | otpusti |
| L | otpustima |
| I | otpustima |
Definicija
| 1. | dopust, oslobođenje [častan otpust; na uvjetnom otpustu] |
| 2. | uzv. vojn. zapovijed kojom pretpostavljeni daje na znanje da je završen razgovor (prijavak, predavanje zapovijedi ili sl.) nakon čega slijedi odjavak »na zapovijed« |
Etimologija
✧ vidi otpùstiti
