òtpratiti
òtpratiti (koga, što) svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. òtpraćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otpratiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otpratim |
| 2. | otpratiš |
| 3. | otprati |
| množina | |
| 1. | otpratimo |
| 2. | otpratite |
| 3. | otprate |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otpratit ću |
| 2. | otpratit ćeš |
| 3. | otpratit će |
| množina | |
| 1. | otpratit ćemo |
| 2. | otpratit ćete |
| 3. | otpratit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | otpratih |
| 2. | otprati |
| 3. | otprati |
| množina | |
| 1. | otpratismo |
| 2. | otpratiste |
| 3. | otpratiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpratio sam |
| 2. | otpratio si |
| 3. | otpratio je |
| množina | |
| 1. | otpratili smo |
| 2. | otpratili ste |
| 3. | otpratili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otpratio |
| 2. | bio si otpratio |
| 3. | bio je otpratio |
| množina | |
| 1. | bili smo otpratili |
| 2. | bili ste otpratili |
| 3. | bili su otpratili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otprati |
| množina | |
| 1. | otpratimo |
| 2. | otpratite |
| glagolski prilog prošli | |
| otprativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otpratio, otpratila, otpratilo | |
| otpratili, otpratile, otpratila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| otpraćen, otpraćena, otpraćeno | |
| otpraćeni, otpraćene, otpraćena | |
Definicija
| 1. | pratiti koga dio puta |
| 2. | završiti praćenje |
Etimologija
✧ od- (ot-) + v. pratiti
