otpòčinuti
otpòčinuti svrš. 〈prez. -nēm, pril. pr. -ūvši, prid. rad. otpòčinuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| otpočinuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | otpočinem |
| 2. | otpočineš |
| 3. | otpočine |
| množina | |
| 1. | otpočinemo |
| 2. | otpočinete |
| 3. | otpočinu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | otpočinut ću |
| 2. | otpočinut ćeš |
| 3. | otpočinut će |
| množina | |
| 1. | otpočinut ćemo |
| 2. | otpočinut ćete |
| 3. | otpočinut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | otpočinuh |
| 2. | otpočinu |
| 3. | otpočinu |
| množina | |
| 1. | otpočinusmo |
| 2. | otpočinuste |
| 3. | otpočinuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | otpočinuo sam |
| 2. | otpočinuo si |
| 3. | otpočinuo je |
| množina | |
| 1. | otpočinuli smo |
| 2. | otpočinuli ste |
| 3. | otpočinuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam otpočinuo |
| 2. | bio si otpočinuo |
| 3. | bio je otpočinuo |
| množina | |
| 1. | bili smo otpočinuli |
| 2. | bili ste otpočinuli |
| 3. | bili su otpočinuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | otpočini |
| množina | |
| 1. | otpočinimo |
| 2. | otpočinite |
| glagolski prilog prošli | |
| otpočinuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| otpočinuo, otpočinula, otpočinulo | |
| otpočinuli, otpočinule, otpočinula | |
Definicija
odmoriti se
Etimologija
✧ vidi otpòčinak
