nàturiti
nàturiti svrš. 〈prez. -īm, pril. pr. -īvši, prid. trp. nàturen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| naturiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | naturim |
| 2. | naturiš |
| 3. | naturi |
| množina | |
| 1. | naturimo |
| 2. | naturite |
| 3. | nature |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | naturit ću |
| 2. | naturit ćeš |
| 3. | naturit će |
| množina | |
| 1. | naturit ćemo |
| 2. | naturit ćete |
| 3. | naturit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | naturih |
| 2. | naturi |
| 3. | naturi |
| množina | |
| 1. | naturismo |
| 2. | naturiste |
| 3. | naturiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | naturio sam |
| 2. | naturio si |
| 3. | naturio je |
| množina | |
| 1. | naturili smo |
| 2. | naturili ste |
| 3. | naturili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam naturio |
| 2. | bio si naturio |
| 3. | bio je naturio |
| množina | |
| 1. | bili smo naturili |
| 2. | bili ste naturili |
| 3. | bili su naturili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | naturi |
| množina | |
| 1. | naturimo |
| 2. | naturite |
| glagolski prilog prošli | |
| naturivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| naturio, naturila, naturilo | |
| naturili, naturile, naturila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| naturen, naturena, natureno | |
| natureni, naturene, naturena | |
Definicija
| 1. | (što kome) učiniti da tko prihvati nešto protiv svoje volje; nametnuti |
| 2. | staviti dublje, niže [naturiti kapu]; nabiti, natući |
Etimologija
✧ na- + v. turiti
