názīvnīk
názīvnīk m 〈N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | nazivnik |
| G | nazivnika |
| D | nazivniku |
| A | nazivnik |
| V | nazivniče |
| L | nazivniku |
| I | nazivnikom |
| množina | |
| N | nazivnici |
| G | nazivnika |
| D | nazivnicima |
| A | nazivnike |
| V | nazivnici |
| L | nazivnicima |
| I | nazivnicima |
Definicija
mat. djelitelj u razlomku, broj u razlomku (ispod razlomačke crte) koji označava na koliko je jednakih dijelova podijeljen prirodni broj [najmanji zajednički nazivnik]; imenitelj
Etimologija
✧ vidi nàzvati
