neoklasicìzam
neoklasicìzam m 〈G -zma〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | neoklasicizam |
| G | neoklasicizma |
| D | neoklasicizmu |
| A | neoklasicizam |
| V | neoklasicizme |
| L | neoklasicizmu |
| I | neoklasicizmom |
| množina | |
| N | neoklasicizmi |
| G | neoklasicizama |
| D | neoklasicizmima |
| A | neoklasicizme |
| V | neoklasicizmi |
| L | neoklasicizmima |
| I | neoklasicizmima |
Definicija
pov.
| 1. | arhit. jedan od povijesnih stilova u drugoj pol. 19. st. koji preuzima teme i oblike antike, renesanse i klasicizma; uglavnom se očituje kod reprezentativnih javnih objekata i gradskih rezidencija te kod pokušaja stilskih dogradnja i dopuna većih kompleksa |
| 2. | umj. smjer u slikarstvu 20. st.; sklonost ka formalnoj hladnoći i linearnoj jasnoći, monumentalnim oblicima i antičkim temama (mitološki oblici) |
Etimologija
✧ neo- + v. klasicizam
