nobilìtēt
nobilìtēt m 〈G nobilitéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | nobilitet |
| G | nobiliteta |
| D | nobilitetu |
| A | nobilitet |
| V | nobilitetu |
| L | nobilitetu |
| I | nobilitetom |
| množina | |
| N | nobiliteti |
| G | nobiliteta |
| D | nobilitetima |
| A | nobilitete |
| V | nobiliteti |
| L | nobilitetima |
| I | nobilitetima |
Definicija
| 1. | a. plemstvo, plemićko podrijetlo, ukupnost prava plemića b. aristokracija |
| 2. | plemićko ponašanje, viteštvo |
| 3. | izuzetnost u položaju, podrijetlu, vrednovanju i pravima |
Etimologija
✧ njem. Nobilität ← lat. nobilitas ≃ nobilitare: oplemeniti ≃ nobilis: plemenit
