mandàtār
mandàtār m 〈G mandatára〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | mandatar |
| G | mandatara |
| D | mandataru |
| A | mandatara |
| V | mandataru |
| L | mandataru |
| I | mandatarom |
| množina | |
| N | mandatari |
| G | mandatara |
| D | mandatarima |
| A | mandatare |
| V | mandatari |
| L | mandatarima |
| I | mandatarima |
Definicija
onaj koji je dobio mandat [mandatar za sastav vlade]; opunomoćenik, zastupnik
Etimologija
✧ vidi màndāt
