admirírati
admirírati (, što) dv. 〈prez. admìrīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| admirirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | admiriram |
| 2. | admiriraš |
| 3. | admirira |
| množina | |
| 1. | admiriramo |
| 2. | admirirate |
| 3. | admiriraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | admirirat ću |
| 2. | admirirat ćeš |
| 3. | admirirat će |
| množina | |
| 1. | admirirat ćemo |
| 2. | admirirat ćete |
| 3. | admirirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | admirirah |
| 2. | admiriraše |
| 3. | admiriraše |
| množina | |
| 1. | admirirasmo |
| 2. | admiriraste |
| 3. | admirirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | admirirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | admirirao sam |
| 2. | admirirao si |
| 3. | admirirao je |
| množina | |
| 1. | admirirali smo |
| 2. | admirirali ste |
| 3. | admirirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam admirirao |
| 2. | bio si admirirao |
| 3. | bio je admirirao |
| množina | |
| 1. | bili smo admirirali |
| 2. | bili ste admirirali |
| 3. | bili su admirirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | admiriraj |
| množina | |
| 1. | admirirajmo |
| 2. | admirirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| admirirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| admiriravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| admirirao, admirirala, admiriralo | |
| admirirali, admirirale, admirirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| admiriran, admirirana, admirirano | |
| admirirani, admirirane, admirirana | |
Definicija
gajiti osjećaje velike ljubavi, (za)diviti se komu ili čemu, biti privržen s oduševljenjem; obožavati, adorirati, usp.
Etimologija
✧ lat. admirari ≃ admirativus: koji izražava čuđenje
