mȅrkati
mȅrkati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. -ām (se), pril. sad. -ajūći (se), gl. im. -ānje〉
Definicija
reg. gledati koga sa željom da ga se procijeni, da se ocijeni, da se uoče želje i namjere [merkaju se i šute, nešto se katkad priupitaju M. Božić]
Onomastika
♦ pr. (nadimačko): Mȅrkāš (740, Zabok, Zagorje, I Slavonija, Gorski kotar, može i od mađ. ojkonima)
Etimologija
✧ njem. merken
