mètek
mètek m 〈V -eče, N mn -eci〉
Definicija
| 1. | pov. u antičkoj Ateni, stranac, stalni naseljenik koji nema pravo glasa |
| 2. | rij. stranac u zemlji stalnog boravka čije se ponašanje smatra nedoličnim |
Etimologija
✧ grč. métoikos: ≃ meta- + oikeȋn: stanovati
