migòljiti se
migòljiti se () nesvrš. 〈prez. -īm se, pril. sad. -ljēći se, gl. im. -ljēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| migoljiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | migoljim |
| 2. | migoljiš |
| 3. | migolji |
| množina | |
| 1. | migoljimo |
| 2. | migoljite |
| 3. | migolje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | migoljit ću |
| 2. | migoljit ćeš |
| 3. | migoljit će |
| množina | |
| 1. | migoljit ćemo |
| 2. | migoljit ćete |
| 3. | migoljit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | migoljah |
| 2. | migoljaše |
| 3. | migoljaše |
| množina | |
| 1. | migoljasmo |
| 2. | migoljaste |
| 3. | migoljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | migoljio sam |
| 2. | migoljio si |
| 3. | migoljio je |
| množina | |
| 1. | migoljili smo |
| 2. | migoljili ste |
| 3. | migoljili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam migoljio |
| 2. | bio si migoljio |
| 3. | bio je migoljio |
| množina | |
| 1. | bili smo migoljili |
| 2. | bili ste migoljili |
| 3. | bili su migoljili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | migolji |
| množina | |
| 1. | migoljimo |
| 2. | migoljite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| migoljeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| migoljio, migoljila, migoljilo | |
| migoljili, migoljile, migoljila | |
Definicija
| 1. | kretati se uvijajući se |
| 2. | pren. izvlačiti se od obveza, dužnosti, itd.; izmicati |
Etimologija
✧ vidi mȋg
