múljati
múljati (što) nesvrš. 〈prez. mẉljām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| muljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | muljam |
| 2. | muljaš |
| 3. | mulja |
| množina | |
| 1. | muljamo |
| 2. | muljate |
| 3. | muljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | muljat ću |
| 2. | muljat ćeš |
| 3. | muljat će |
| množina | |
| 1. | muljat ćemo |
| 2. | muljat ćete |
| 3. | muljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | muljah |
| 2. | muljaše |
| 3. | muljaše |
| množina | |
| 1. | muljasmo |
| 2. | muljaste |
| 3. | muljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | muljao sam |
| 2. | muljao si |
| 3. | muljao je |
| množina | |
| 1. | muljali smo |
| 2. | muljali ste |
| 3. | muljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam muljao |
| 2. | bio si muljao |
| 3. | bio je muljao |
| množina | |
| 1. | bili smo muljali |
| 2. | bili ste muljali |
| 3. | bili su muljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | muljaj |
| množina | |
| 1. | muljajmo |
| 2. | muljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| muljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| muljao, muljala, muljalo | |
| muljali, muljale, muljala | |
Definicija
| 1. | gnječiti, tiještiti (grožđe, masline) |
| 2. | pren. izbjegavati izravno izražavanje; mutiti, odugovlačiti, okolišati, petljati |
| 3. | pren. pejor. baviti se sumnjivim poslovima i djelatnostima, izbjegavati zakone i propise, nalaziti rupe u zakonu |
Etimologija
✧ vidi mẉlj
