mòtāč
mòtāč m 〈V mȍtāču, G motáča〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | motač |
| G | motača |
| D | motaču |
| A | motača |
| V | motaču |
| L | motaču |
| I | motačem |
| množina | |
| N | motači |
| G | motača |
| D | motačima |
| A | motače |
| V | motači |
| L | motačima |
| I | motačima |
Definicija
onaj koji mota, namotava što na što [motač konca]
Etimologija
✧ vidi mòtati
