mòtēt
mòtēt m 〈G motéta〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | motet |
| G | moteta |
| D | motetu |
| A | motet |
| V | motete |
| L | motetu |
| I | motetom |
| množina | |
| N | moteti |
| G | moteta |
| D | motetima |
| A | motete |
| V | moteti |
| L | motetima |
| I | motetima |
Definicija
| 1. | glazb. pov. višeglasna vokalna kompozicija, razvija se od 13. do 18. st. |
| 2. | knjiž. kratki francuski pjesnički oblik s rimovanim stihovima (obično jedanaestercima i sedmercima) u epigramnome tonu |
Etimologija
✧ tal. mottetto ← stfr. mot, motet: riječ, stih, strofa
