nahrániti
nahrániti (koga, se) svrš. 〈prez. nàhrānīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. nàhrānjen〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
nahraniti | |
prezent | |
jednina | |
1. | nahranim |
2. | nahraniš |
3. | nahrani |
množina | |
1. | nahranimo |
2. | nahranite |
3. | nahrane |
futur | |
jednina | |
1. | nahranit ću |
2. | nahranit ćeš |
3. | nahranit će |
množina | |
1. | nahranit ćemo |
2. | nahranit ćete |
3. | nahranit će |
aorist | |
jednina | |
1. | nahranih |
2. | nahrani |
3. | nahrani |
množina | |
1. | nahranismo |
2. | nahraniste |
3. | nahraniše |
perfekt | |
jednina | |
1. | nahranio sam |
2. | nahranio si |
3. | nahranio je |
množina | |
1. | nahranili smo |
2. | nahranili ste |
3. | nahranili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam nahranio |
2. | bio si nahranio |
3. | bio je nahranio |
množina | |
1. | bili smo nahranili |
2. | bili ste nahranili |
3. | bili su nahranili |
imperativ | |
jednina | |
2. | nahrani |
množina | |
1. | nahranimo |
2. | nahranite |
glagolski prilog prošli | |
nahranivši | |
glagolski pridjev aktivni | |
nahranio, nahranila, nahranilo | |
nahranili, nahranile, nahranila | |
glagolski pridjev pasivni | |
nahranjen, nahranjena, nahranjeno | |
nahranjeni, nahranjene, nahranjena |