nabrúsiti
nabrúsiti (se) svrš. 〈prez. nàbrūsīm (se), pril. pr. -īvši (se), imp. nabrúsi (se), prid. trp. nàbrūšen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nabrusiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nabrusim |
| 2. | nabrusiš |
| 3. | nabrusi |
| množina | |
| 1. | nabrusimo |
| 2. | nabrusite |
| 3. | nabruse |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nabrusit ću |
| 2. | nabrusit ćeš |
| 3. | nabrusit će |
| množina | |
| 1. | nabrusit ćemo |
| 2. | nabrusit ćete |
| 3. | nabrusit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nabrusih |
| 2. | nabrusi |
| 3. | nabrusi |
| množina | |
| 1. | nabrusismo |
| 2. | nabrusiste |
| 3. | nabrusiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nabrusio sam |
| 2. | nabrusio si |
| 3. | nabrusio je |
| množina | |
| 1. | nabrusili smo |
| 2. | nabrusili ste |
| 3. | nabrusili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nabrusio |
| 2. | bio si nabrusio |
| 3. | bio je nabrusio |
| množina | |
| 1. | bili smo nabrusili |
| 2. | bili ste nabrusili |
| 3. | bili su nabrusili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nabrusi |
| množina | |
| 1. | nabrusimo |
| 2. | nabrusite |
| glagolski prilog prošli | |
| nabrusivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nabrusio, nabrusila, nabrusilo | |
| nabrusili, nabrusile, nabrusila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nabrušen, nabrušena, nabrušeno | |
| nabrušeni, nabrušene, nabrušena | |
Definicija
| 1. | (što) učiniti oštricu čega oštrom, učiniti da što postane oštro (nož, kosa) upotrebom brusa; naoštriti |
| 2. | (se) (, na što) pren. biti u raspoloženju za nešto (ob. svađu itd.) |
