nasèliti
nasèliti (se) svrš. 〈prez. nàselīm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. nàseljen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| naseliti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | naselim |
| 2. | naseliš |
| 3. | naseli |
| množina | |
| 1. | naselimo |
| 2. | naselite |
| 3. | nasele |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | naselit ću |
| 2. | naselit ćeš |
| 3. | naselit će |
| množina | |
| 1. | naselit ćemo |
| 2. | naselit ćete |
| 3. | naselit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | naselih |
| 2. | naseli |
| 3. | naseli |
| množina | |
| 1. | naselismo |
| 2. | naseliste |
| 3. | naseliše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | naselio sam |
| 2. | naselio si |
| 3. | naselio je |
| množina | |
| 1. | naselili smo |
| 2. | naselili ste |
| 3. | naselili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam naselio |
| 2. | bio si naselio |
| 3. | bio je naselio |
| množina | |
| 1. | bili smo naselili |
| 2. | bili ste naselili |
| 3. | bili su naselili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | naseli |
| množina | |
| 1. | naselimo |
| 2. | naselite |
| glagolski prilog prošli | |
| naselivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| naselio, naselila, naselilo | |
| naselili, naselile, naselila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| naseljen, naseljena, naseljeno | |
| naseljeni, naseljene, naseljena | |
Definicija
| 1. | (koga) dovesti koga da živi na nekom mjestu, nastaniti koga negdje |
| 2. | (se) doći živjeti negdje, nastaniti se |
Etimologija
✧ vidi násēlje
