naslágati
naslágati (što) svrš. 〈prez. nàslāžēm, pril. pr. -āvši, prid. trp. nàslāgān〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
naslagati | |
prezent | |
jednina | |
1. | naslažem |
2. | naslažeš |
3. | naslaže |
množina | |
1. | naslažemo |
2. | naslažete |
3. | naslažu |
futur | |
jednina | |
1. | naslagat ću |
2. | naslagat ćeš |
3. | naslagat će |
množina | |
1. | naslagat ćemo |
2. | naslagat ćete |
3. | naslagat će |
aorist | |
jednina | |
1. | naslagah |
2. | naslaga |
3. | naslaga |
množina | |
1. | naslagasmo |
2. | naslagaste |
3. | naslagaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | naslagao sam |
2. | naslagao si |
3. | naslagao je |
množina | |
1. | naslagali smo |
2. | naslagali ste |
3. | naslagali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam naslagao |
2. | bio si naslagao |
3. | bio je naslagao |
množina | |
1. | bili smo naslagali |
2. | bili ste naslagali |
3. | bili su naslagali |
imperativ | |
jednina | |
2. | naslaži |
množina | |
1. | naslažimo |
2. | naslažite |
glagolski prilog prošli | |
naslagavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
naslagao, naslagala, naslagalo | |
naslagali, naslagale, naslagala | |
glagolski pridjev pasivni | |
naslagan, naslagana, naslagano | |
naslagani, naslagane, naslagana |