nàmetnuti
nàmetnuti (se) svrš. 〈prez. nàmetnēm (se), pril. pr. -ūvši (se), imp. nàmetni (se), prid. trp. nàmetnūt〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nametnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nametnem |
| 2. | nametneš |
| 3. | nametne |
| množina | |
| 1. | nametnemo |
| 2. | nametnete |
| 3. | nametnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nametnut ću |
| 2. | nametnut ćeš |
| 3. | nametnut će |
| množina | |
| 1. | nametnut ćemo |
| 2. | nametnut ćete |
| 3. | nametnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nametnuh |
| 2. | nametnu |
| 3. | nametnu |
| množina | |
| 1. | nametnusmo |
| 2. | nametnuste |
| 3. | nametnuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nametnuo sam |
| 2. | nametnuo si |
| 3. | nametnuo je |
| množina | |
| 1. | nametnuli smo |
| 2. | nametnuli ste |
| 3. | nametnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nametnuo |
| 2. | bio si nametnuo |
| 3. | bio je nametnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo nametnuli |
| 2. | bili ste nametnuli |
| 3. | bili su nametnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nametni |
| množina | |
| 1. | nametnimo |
| 2. | nametnite |
| glagolski prilog prošli | |
| nametnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nametnuo, nametnula, nametnulo | |
| nametnuli, nametnule, nametnula | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nametnut, nametnuta, nametnuto | |
| nametnuti, nametnute, nametnuta | |
Definicija
| 1. | (što) složiti, nabaciti metanjem |
| 2. | (što komu) pren. a. natjerati koga da što prihvati mimo svoje volje b. opteretiti koga čime [nametnuti porez] |
| 3. | (se) a. prisiliti koga da stupi u neželjen odnos b. steći utjecaj ili vlast mimo želje drugih c. dolaziti samo od sebe [rješenje problema se nametnulo] |
Etimologija
✧ vidi namètati
