lepètati
lepètati () nesvrš. 〈prez. lèpećēm, pril. sad. lèpećūći, imp. lèpeći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lepetati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lepećem |
| 2. | lepećeš |
| 3. | lepeće |
| množina | |
| 1. | lepećemo |
| 2. | lepećete |
| 3. | lepeću |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lepetat ću |
| 2. | lepetat ćeš |
| 3. | lepetat će |
| množina | |
| 1. | lepetat ćemo |
| 2. | lepetat ćete |
| 3. | lepetat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lepetah |
| 2. | lepetaše |
| 3. | lepetaše |
| množina | |
| 1. | lepetasmo |
| 2. | lepetaste |
| 3. | lepetahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lepetao sam |
| 2. | lepetao si |
| 3. | lepetao je |
| množina | |
| 1. | lepetali smo |
| 2. | lepetali ste |
| 3. | lepetali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lepetao |
| 2. | bio si lepetao |
| 3. | bio je lepetao |
| množina | |
| 1. | bili smo lepetali |
| 2. | bili ste lepetali |
| 3. | bili su lepetali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lepeći |
| množina | |
| 1. | lepećimo |
| 2. | lepećite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| lepećući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lepetao, lepetala, lepetalo | |
| lepetali, lepetale, lepetala | |
Definicija
| 1. | mahati šumno krilima i proizvoditi lepet (o ptici) |
| 2. | lepršati na vjetru; lelujati |
Etimologija
✧ vidi lȅpēt
