ljȍsnuti
ljȍsnuti (, o što) svrš. 〈prez. ljȍsnēm, pril. pr. -ūv (ši), prid. rad. ljȍsnuo〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| ljosnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | ljosnem |
| 2. | ljosneš |
| 3. | ljosne |
| množina | |
| 1. | ljosnemo |
| 2. | ljosnete |
| 3. | ljosnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | ljosnut ću |
| 2. | ljosnut ćeš |
| 3. | ljosnut će |
| množina | |
| 1. | ljosnut ćemo |
| 2. | ljosnut ćete |
| 3. | ljosnut će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | ljosnuh |
| 2. | ljosnu |
| 3. | ljosnu |
| množina | |
| 1. | ljosnusmo |
| 2. | ljosnuste |
| 3. | ljosnuše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | ljosnuo sam |
| 2. | ljosnuo si |
| 3. | ljosnuo je |
| množina | |
| 1. | ljosnuli smo |
| 2. | ljosnuli ste |
| 3. | ljosnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam ljosnuo |
| 2. | bio si ljosnuo |
| 3. | bio je ljosnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo ljosnuli |
| 2. | bili ste ljosnuli |
| 3. | bili su ljosnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | ljosni |
| množina | |
| 1. | ljosnimo |
| 2. | ljosnite |
| glagolski prilog prošli | |
| ljosnuvši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| ljosnuo, ljosnula, ljosnulo | |
| ljosnuli, ljosnule, ljosnula | |
Definicija
razg. pasti udarivši jako ili bučno o tlo pruživši se (pasti koliko je dug i širok); tresnuti
Etimologija
✧ vidi ljȍs
