razvòditi
razvòditi (se) nesvrš. 〈prez. ràzvodīm (se), pril. sad. ràzvodēći (se), gl. im. ràzvođēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| razvoditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | razvodim |
| 2. | razvodiš |
| 3. | razvodi |
| množina | |
| 1. | razvodimo |
| 2. | razvodite |
| 3. | razvode |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | razvodit ću |
| 2. | razvodit ćeš |
| 3. | razvodit će |
| množina | |
| 1. | razvodit ćemo |
| 2. | razvodit ćete |
| 3. | razvodit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | razvođah |
| 2. | razvođaše |
| 3. | razvođaše |
| množina | |
| 1. | razvođasmo |
| 2. | razvođaste |
| 3. | razvođahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | razvodio sam |
| 2. | razvodio si |
| 3. | razvodio je |
| množina | |
| 1. | razvodili smo |
| 2. | razvodili ste |
| 3. | razvodili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam razvodio |
| 2. | bio si razvodio |
| 3. | bio je razvodio |
| množina | |
| 1. | bili smo razvodili |
| 2. | bili ste razvodili |
| 3. | bili su razvodili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | razvodi |
| množina | |
| 1. | razvodimo |
| 2. | razvodite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| razvodeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| razvodio, razvodila, razvodilo | |
| razvodili, razvodile, razvodila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| razvođen, razvođena, razvođeno | |
| razvođeni, razvođene, razvođena | |
Onomastika
♦ top. (naselje): Rázvōđe (Drniš, 507 stan.)
Etimologija
✧ raz- + v. voditi
