razotkrívati
razotkrívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. razòtkrīvām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| razotkrivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | razotkrivam |
| 2. | razotkrivaš |
| 3. | razotkriva |
| množina | |
| 1. | razotkrivamo |
| 2. | razotkrivate |
| 3. | razotkrivaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | razotkrivat ću |
| 2. | razotkrivat ćeš |
| 3. | razotkrivat će |
| množina | |
| 1. | razotkrivat ćemo |
| 2. | razotkrivat ćete |
| 3. | razotkrivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | razotkrivah |
| 2. | razotkrivaše |
| 3. | razotkrivaše |
| množina | |
| 1. | razotkrivasmo |
| 2. | razotkrivaste |
| 3. | razotkrivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | razotkrivao sam |
| 2. | razotkrivao si |
| 3. | razotkrivao je |
| množina | |
| 1. | razotkrivali smo |
| 2. | razotkrivali ste |
| 3. | razotkrivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam razotkrivao |
| 2. | bio si razotkrivao |
| 3. | bio je razotkrivao |
| množina | |
| 1. | bili smo razotkrivali |
| 2. | bili ste razotkrivali |
| 3. | bili su razotkrivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | razotkrivaj |
| množina | |
| 1. | razotkrivajmo |
| 2. | razotkrivajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| razotkrivajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| razotkrivao, razotkrivala, razotkrivalo | |
| razotkrivali, razotkrivale, razotkrivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| razotkrivan, razotkrivana, razotkrivano | |
| razotkrivani, razotkrivane, razotkrivana | |
Etimologija
✧ vidi razòtkriti
