raznòsiti
raznòsiti (koga, što) nesvrš. 〈prez. ràznosīm, pril. sad. ràznosēći, gl. im. ràznošēnje〉,
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
raznositi | |
prezent | |
jednina | |
1. | raznosim |
2. | raznosiš |
3. | raznosi |
množina | |
1. | raznosimo |
2. | raznosite |
3. | raznose |
futur | |
jednina | |
1. | raznosit ću |
2. | raznosit ćeš |
3. | raznosit će |
množina | |
1. | raznosit ćemo |
2. | raznosit ćete |
3. | raznosit će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | raznošah |
2. | raznošaše |
3. | raznošaše |
množina | |
1. | raznošasmo |
2. | raznošaste |
3. | raznošahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | raznosio sam |
2. | raznosio si |
3. | raznosio je |
množina | |
1. | raznosili smo |
2. | raznosili ste |
3. | raznosili su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam raznosio |
2. | bio si raznosio |
3. | bio je raznosio |
množina | |
1. | bili smo raznosili |
2. | bili ste raznosili |
3. | bili su raznosili |
imperativ | |
jednina | |
2. | raznosi |
množina | |
1. | raznosimo |
2. | raznosite |
glagolski prilog sadašnji | |
raznoseći | |
glagolski pridjev aktivni | |
raznosio, raznosila, raznosilo | |
raznosili, raznosile, raznosila | |
glagolski pridjev pasivni | |
raznošen, raznošena, raznošeno | |
raznošeni, raznošene, raznošena |