razlámati
razlámati (što) nesvrš. 〈prez. ràzlāmām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| razlamati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | razlamam |
| 2. | razlamaš |
| 3. | razlama |
| množina | |
| 1. | razlamamo |
| 2. | razlamate |
| 3. | razlamaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | razlamat ću |
| 2. | razlamat ćeš |
| 3. | razlamat će |
| množina | |
| 1. | razlamat ćemo |
| 2. | razlamat ćete |
| 3. | razlamat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | razlamah |
| 2. | razlamaše |
| 3. | razlamaše |
| množina | |
| 1. | razlamasmo |
| 2. | razlamaste |
| 3. | razlamahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | razlamao sam |
| 2. | razlamao si |
| 3. | razlamao je |
| množina | |
| 1. | razlamali smo |
| 2. | razlamali ste |
| 3. | razlamali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam razlamao |
| 2. | bio si razlamao |
| 3. | bio je razlamao |
| množina | |
| 1. | bili smo razlamali |
| 2. | bili ste razlamali |
| 3. | bili su razlamali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | razlamaj |
| množina | |
| 1. | razlamajmo |
| 2. | razlamajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| razlamajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| razlamao, razlamala, razlamalo | |
| razlamali, razlamale, razlamala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| razlaman, razlamana, razlamano | |
| razlamani, razlamane, razlamana | |
Etimologija
✧ vidi razlòmiti
